Cuma, Şubat 20, 2015

Katmerli Elmalı Ponçik... Bir zamanlar çocuktum...







                                  Çocukluğuma ve genç kızlığıma döndüm geçtiğimiz salı günü... Hani çocukken; boyunuz nedeniyle, başınızı kaldırıp yukarı doğru bakarak gördüğünüz insanlar vardır. Hele hele boylu posluysa, kendinizi minicik hissettiğiniz... Hatta; huyu, suyu da ağırsa...Giderek ufaldığınız... Tam 38 yıl önce, son defa gördüğüm, hayatımda rahmetli ağabeyim kadar derin çizgiler bırakarak, Almanya ya okumaya giden ve sonrada hiç görmediğim bir canla birlikteydim. 38 yılda öylesine biriktirdiklerimiz vardı ki; neresinden başlayacağımı, hangisi anlatacağımı, ne kadarını dinleyebileceğimi bilmeden, sadece bakarak, yılları nasıl devirdiğimizi hesaplamaya çalıştım.:( Birileri için, ömür bile olamayan 38 koca yıl...Tıpkı 27 yaşında toprağa verdiğim güzel kardeşime olduğu gibi...
                                 Yanıma geldiğinde artık boyumuza dair mesafeler çoktan aşılmıştı...Sadece; yıllardan oluşan, anlatacakların biriktiği 38 yıl vardı mesafe olarak...
                                Sevgili Haluk ve kızkardeşi Zerrin, çocukluğumuzu ve gençliğimizi paylaştığım, ağabeyimin can kardeşi, beni ilk gece klübüne götürenler...Dostluğu, korumayı ve kollamayı öğrendiklerim...bana hayatta dik durmayı öğretenler...Takip etmem gereken, güvenli yolları işaret edenler...
                                 Kardeşimin kaybından sonra, hayat bizleri farklı yollara sürükledi, eğitim için Almanya'ya giden, sonra da orada kalan bu güzel dostu hiç mi hiç göremedim.:( Hatta burada olup, kardeşimin arkadaşı olan kimselere selam bile veremedim.:( Öylesine yıkılmıştım ki, kaybettiğim sadece kardeşim değil, benim hayat koçumdu... Yine de, sanki acelesi varmış ve geleceği görmüş gibi... teknik olarak yaşamı bana öylesine özetleyip nakşetmişti ki, hayat yolunda gerçekten hata olduğunu kabul ettiğim bir gerçek! birkaç ta ufak etkisiz hatadan başka hiç tökezlemedim. Tabii ki bunu kendi gerçeklerimin ışığında söylüyorum.:)
                             Anlayacağınız sevgili arkadaşlarım; yıllar sonra, kardeşime dair ağlamadan konuştuğum, en güzel anılarıyla andığımız çok güzel bir yaşadım. Dışarısı çok soğuk ve lapa lapa kar yağıyordu. Ama bir masa başında sıcacık, buram buram hasret kokan bir sohbet vardı...
Sevgili Haluk ve Zerrin kaybettiğimiz yılları bir rafa kaldırdık. Geri kalan hayatıma hoşgeldiniz...

                             Bu katmerli ponçiğin tarifini vermemi ister misin? :))) Muhteşem:) bilginize...

  Malzemeler: (24 adet ponçik)

- 1  Yumurta
- 1 Çay bardağı yoğurt
- 1 Çay bardağı ılık su
- 1 Çay bardağı ılık süt
- 1+ 1/2 Çay bardağı Toz şeker
- 100 gr Tereyağ (oda sıcaklığında)
- 100 gr Tereyağ  (eritilmiş)Ara katlara sürmek için)
- 1 Çay kaşığı Tuz
- 1 Paket Instant Maya (Dr. Oetker)
- 1 paket vanilya (Damla sakızlı Dr. Oetker)
- 4,5 - 5 Su bardağı Un (Toparlanana kadar) Unun kalitesine göre değişebilir. (yumuşak hamur)

İç malzemesi:

- 4 Elma (rendelenmiş)
- 1/2 Su bardağı kuru üzüm)
- 1 Su bardağı toz şeker
- 1/2 su bardağı kuru meyve parçacıkları
- 1/2 tatlı kaşığı tarçın

Yapılışı:

* Rendelenmiş elmaların üzerine, şeker ve diğer malzemeler eklenerek,pişirilir. Altı kapatıldıktan sonra tarçın ilave edilir ve soğutulmak üzere bir kenara alınır.

Yapılışı:

* Derin bir kapta,  un haricindeki tüm malzemeler karıştırılır.
* Un yavaş yavaş ilave edilerek, kulak memesi kıvamında bir hamur oluşturulur.
* Hamurun üzeri streç folyo ile sarılarak mayalanmaya bırakılır. (Mayalanmayı; kışın kaloriferin üzerinde, yaz aylarında oda sıcaklığını yetmediği durumlarda 45-50  dereceye kadar ısıttığım fırının içinde gerçekleştiriyorum.)
* Mayalanan hamur, 16 eşit parçaya ayrılır.
* Sekiz parça mayalı hamur, her biri kahvaltı tabağı büyüklüğünde açılarak arasına eritilmiş tereyağ fırça yardımıyla sürülür. 8 er parçalık , 2 grup hamur elde edilir.
* Tereyağlarının donması için buzdolabında 15 dakika kadar dinlendirilir.
* Buzdolabından alınan hamurlar, açılabileceği büyüklükte açılır, önce dörde, sonra her bir çeyrek parça 3 e bölünerek, üçgen şeklinde 12 parça ponçik hamuru hazırlanır. Diğer gruba da aynı işlem uygulanır.
* İçlerine hazırlanan elmalı malzeme doldurularak, sigara böreği gibi sarılır ( üzerine yumurta sarısı sürülebilir ya da piştikten sonra pudra şekeri serpilebilir) ve 170 derece önceden ısıtılmış fırında pişirilir.

AFİYET OLSUN:)

26 yorum:

  1. Elinize sağlık kabarık harika ponçikler olmuş sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler Özgenciğim sıcacık yorumun için. Sevgiyle kal.

      Sil
  2. Kardeşinize Allah gani gani rahmet eylesin, çok duygusal bir paylaşım olmuş...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Üzerinden geçen yıllara rağmen, çok zor bir vedaydı:( Sağol rahmet dileklerin için. Sevgiler gönderdim.

      Sil
  3. Sen nasıl becerikli, nasıl zarif nasıl özel bir kadınsın. Harikasın arkadaşım. Ellerine sağlık.
    Sevgiyle kucaklıyor, öpüyorum...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Benim canım Hafizem:)) Çok teşekkür ederim beni yücelten sözlerine. Ben de seni Elamı ve size gözü gibi bakan kardeşimi çok seviyorum. Mutluluk, sağlık ve tüm güzellikler hep yanıbaşınızda olsun.

      Sil
  4. Nilgünüm 27 yaşında hayatın baharında giden can....nasıl dayanır buna yürek...çok zor çokkk...Yattığı yer nur olsun...Sana da yakınlarını da sabır versin...Yıllar sonra ne iyi gelmiştir ama geçmişe gidip, onca zaman konuşamadıklarını, hatırlamak istemediklerini hatırlayıp. kalbini azıcık da olsa tamir etmek. azıcık da olsun iyileştirmiştir..Hayatın gerçekleri işte gidenle gidilmiyor...Hayat devam edip gidiyor...Can dostlarda hoş gelmiş ..sefa getirmiş...Pofidikler de her zamanki süper......Afiyet şeker olsun..Ellerine sağlık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gülizim çok ağır bir sınavdı.:( Bunca yıldır canımı yakar. Allah sıralı ölüm versin derim hep. Ve acılarımızı, başka acılarla unutturmasın. Çok güzel bir gündü ve çok mutlu oldum. Artık çok sık geleceği için sıkça da görüşme imkanım olacak.:) Mutluyum hem de çok.

      Sil
  5. Nur içinde uyusun abiniz... Toprağı bol olsun... Ne güzel şey dostluk... Araya yollar, yıllar girse de hep ayrılık dünmüş gibi... Dostluklardan hiçbir şey eksilmeden... Çok güzel bir tarif. Muhteşem görünüyor... Sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim Bahar Tanrıçası. Bazı dostluklar unutulmaz, üstelik bu dostluk ötesiydi. Ağabeyim neyse, o da benim için aynıydı. Çünkü çocukluktan başlayan yarenlikler, onca sene sacayağı gibi sürüp gitmişti. Neyse ki, bulduk hepimiz birbirimizi. :) Sevgiler yolladım sana ve kuzularıma.

      Sil
  6. o kadar uzun yıllar geçtikten sonra bile bir araya geldiğinde, zaman donmuş gibiyse, kaldığın yerden es vermeden devam edebildiğin bir sohbetin içindeysen eğer adı dostluk oluyor, daha da öte kardeşlik, yol arkadaşlığına dönüşüyor.
    benim 20 senelik arkadaşlarım var, bazen 3 sene bazen 5 sene görüşemediğimiz ama bir araya geldiğimizde kaldığımız yerden nefes almadan dertleşebildiğimiz.
    Ne mutlu diyorum böyle anlara!
    Kardeşciğine nurlar, ışıklar ve eminim cennette, oradaki dostlarıyla sonsuzluk diliyorum.
    Bu tarifi eve gidince yapıcam, bugün mesaideyim.
    Sana bol güneşli ve ışık içinde bir haftasonu diliyorum ve seni seviyorum!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Emel aynen bu söylediklerin yaşandı. Sanki dün birlikteymişiz gibi...Es vermeden kaldığımız günden başladık. Beni daha öncede aramışlar ama amca kızımla karıştırılmış verilen bilgide. Amerika'ya yerleştiğim söylenmiş. Sonunda bir arayalım facebook ta demiş.:) Soyadım da aynı olduğu için, birkaç çıkan sonunçtan tanıdım işte bu diyince ulaştılar bana:)) Çok ama çok güzel oldu. Şimdi 10 günlüğüne Almanya ya döndü gelince, bana gelecekler. Konuşulacak çok şey var. Ağabeyim de yanına gidecekti tüm okul bilgileri ile ilgili evraklar hala duruyormuş:( Saklamış hepsini:( 38 yıl bu dile kolay:) Ben de sana çok güzel bir hafta sonu diliyorum:) Işığını eksik etme benden.Hep baktığım yerde ol Gün ışığım:)

      Sil
  7. Nilgün'üm kardeşin nurlarda uyusun.
    Ne güzel bir gün geçirmişsin, çok çok sevindim senin adına...
    Ponçiği sevdim, deneyeceğim. Yerken kulaklarını çınlatacağız, senin de bildiğin tanıdığın dostlarla...
    Öperim yanacıklarından...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağol Elifciğim. Hepsinin mekanı cennet olsun diliyorum. Bak sen:)) Bildiğim dostlarımın hepsini öp benim için:) Hepinizi çok seviyorum. Şu güzel buluşmadan birkaç kare koyuver, göreyim hepinizi birarada:) Ben de kucak dolusu sevgiler yolladım size doğru.

      Sil
  8. Kardeşiniz nurlar içinde uyusun mekanı cennet olsun..Dostluğa gelince her arkadaş dost olmuyor maaleef..Üç beş sene sonra adını dahi hatırlamayacağınız için ömrüünüzü mahvetmeyin diye bir söz var...Az olsun öz olsun ben çok gurbet gezdim yığınla arkadaşım oldu ama birkaç tanede dostum oldu yıllardır halaa görüşüyor kaldığımız yerden muhabbet ediyoruz...Dostlarınız hiç eksik olmasın iki ponçik aldım boynunu bükmesin bari çok uzattım da :)))))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok haklısınız. Gerçekten binlerce insan tanıyoruz ömrümüz boyunca ama bize gerçekten kalanların sayısı çok az oluyor. Gerçek dostlar, siz anlatmadan anlayan ve çok özel anılarınıza vakıf olanlardır. Bu güne kadar dostlarım konusunda çok az yanıldım. Yanıltanlar için de, "zaten hiç benim dostum olmamışlar" diyorum. Tanrı herkese dost zenginliği versin diliyorum, çünkü; en büyük zenginliğin bu olduğunu hayat bana çok güzel öğretti.:) Ponçikler için afiyet olsun:) Yine beklerim. Sevgiyle kalın.

      Sil
  9. Ponçikler çok güzel elinize sağlık.Yıllar sonra kaldığınız yerden dostlarla hayata devam etmek iyi gelmiştir.Abinize üzüldüm, çok genç kaybetmişsiniz :( Mekanı cennet olsun.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim Sevgili Nergis. Çok zor bir kayıptı ve çok genç...Ama Tanrının hükmüne karşı koyamayız. O kadar iyi bir insandı ki, "mertebesi mutlaka çok güzeldir" diyerek acımı azaltmaya çalışıyorum. Geçmişinizde ortak ve güzel anılarınız olan insanların eksikliği, gerçekten çok hissediliyor. Bu eksikliğin bir kısmı telafi oldu bu buluşmayla ve çok mutlu oldum. Tüm kayıplarımızın mekanı cennettir inşallah.

      Sil
  10. Allah sıralı ölümler versin Nigüncüm. Acın ne kadar yıl geçse de içindedir. Yaşayan veya ölen kayıpların ardından, ona ait gülümseyiş, onun kokusu, onun sesine benzettiğimiz insanları görmek dahi can acıtır. Kaldı ki sen neredeyse onunla aynı zamanda irtibatının kesildiği bir canla yıllar sonra karşılaşıyorsun. Biliyor musun bu çok cesaret isteyen bir şey... Güçlü arkadaşım, güzelliklerle karşılamış ve ruhunu bir nebze doyurmuşsun. Çok sevindim senin adına... Bundan sonraki hayatının tarifindeki ponçikler kadar tatlı geçsin inşallah :)

    Arkadaşım olduğum için çok şanslıyım biliyorsun değil mi? ! :)

    YanıtlaSil
  11. Adına münhasır güzel kadın:) senin sadece yüzün değil, kalbin de menevişler yayarak belli belirsiz parlayan ama daimi bir ışığa sahip. Nedendir bilmiyorum ve adını koyamadığım birşey var. Sen benim ruhumu okuyorsun. Gerçekten ayaklarım titredi... Ben Hasan'a dair konuşurken,hep gözlerim dolar ve kendime hakim olamayıp, çok insani olmasına rağmen başkasının yanında yapmak istemediğim bir şeyi yapar ve göz yaşlarıma engel olamazdım. Bu defa öyle olmadı sanıyorum bu Tanrının bana bir lütfuydu. "Doyasıya anabilirsin" demiş gibi konuşabildim. İlk defa gücüm konusunda, kendime dair şüphem kalmadı. Sağol benim güzel dostum, şans konusunda ben de senin için aynı şeyleri düşünüyorum;) kalpler birmiş demek ki;)

    YanıtlaSil
  12. Film gibi geldi anlattıkların. Hüzünlü film ama:((olanla ölene çare yok derler çok doğru, :(kardeşinin mekanı cennet olsun:(( bundan sonra hep mutlu ol...
    poncikler harika!:)))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağol benim güzel arkadaşım. Bütün kayıplarımız nurlarda yatsın diliyorum. Ne yazık ki; ölümün çaresi yok:( Ponçikler sahiden çok güzeldi. Tattıktan sonra, kendimi frenlemekte epey zorlandım:) Ama yemedim tabii.

      Sil
  13. Nilgün çok duygulanarak okudum. Kardeşin ışıklar içinde yatsın. Ponçik de çok eskilere götürdü beni ama açıkcası girişte anlattığın kısım ponçğin önüne geçti Eline sağlık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağol İlhan:( O kadar iyi bir insandı ki, mutlaka yeri cennettir diyorum. Huzurla uyusun.

      Sil
  14. Nilgün Hanım, oradan bana bir iki ponçik uzatır mısınız :) Ellerinize, her bir yerinize sağlıklar olsun:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Keşke yakınlarda olsanız da gerçekten ikram edebilsem:)) Sağ olun.

      Sil